Lobos nas illas é un conxunto de vintetrés relatos que abalan na estrema entre o soñado e o vivido e teñen como referencia a vila imaxinaria de Lobeira e a un grupo familiar que se reúne para o enterro da avoa octoxenaria. Lobeira concibida como territorio da imaxinación, como lugar ilocalizable nos mapas, inzado de reminiscencias míticas.