Estes relatos escribíronseá marxe de modas e de modos de narrar que, por aquel entón, privaban na nosa literatura. Neles o autor procurou plasmar, na medida das súas posibilidades, os días e os traballos dos nosos labregos, tentando fuxir do costumismo, do realismo e do folclorismo, totalmente consciente de que ese mundo estaba moi ferido de morte e esborrallándose sen remedio.