Manuel María Fernández Teixeiro (Outeiro de Rei, 1930) é unha das voces poéticas máis representativas das xeracións de postguerra. É unha das máis fecundas, pois ensaiou os rexistros máis variados: a poesía social, a poesía paisaxística, a poesía de escarnio, a imprecatoria relixiosa... Terra Cha, publicado por vez primeira en 1954, é sen dúbida un dos seus libros máis intensos e logrados, un sentido canto ós eidos da súa pequena patria luguesa onde os homes, a paisaxe, a palabra, o mundo todo acada unha dimensión íntima e poderosa.