No caso da lingua galega, á hora de concibir unha obra lexicográfica, ademais de ter en conta as necesidades do usuario, cómpre, malfadadamente, tomar en consideración as necesidades e a propia situación da lingua, tanto na actualidade coma no pasado. Por causa dunha determinada conxuntura política, o galego leva convivindo moito tempo con outra lingua, o castelán, que por razóns sociais sempre posuíu un prestixio superior ó da lingua orixinaria da Gallaecia. Ó longo de todo este tempo o galego estivo relegado ó ámbito familiar e poucas veces era empregado nos espacios públicos, nas disertacións científicas ou nos niveis máis formais. Ademais, durante un dilatado período que, grosso modo, abrangue do século XV ó XIX, foi ágrafo e non dispuxo da elaboración culta que supuña o seu emprego na lingua escrita. Durante séculos, o galego non contou cun modelo normativo nin estándar que mantivese a súa uniformidade, fomentase a identidade dos seus falantes e o preservase de influencias externas perniciosas. Só en datas moi recentes, no ano 1982, o Instituto da Lingua Galega elaborou unha proposta normativa para o ámbito ortográfico e morfolóxico, que, posteriormente, foi asumida pola Real Academia Galega. Anos despois, no 1989, o mesmo Instituto da Lingua Galega, elaborou o Vocabulario Ortográfico da Lingua Galega (VOLGa) que tamén sería asumido pola Real Academia Galega. Esta obra, polo poder que lle outorga a Lei de Normalización Lingüística á Academia, converteuse inmediatamente en oficial. Todos estes feitos repercutiron sen dúbida na forma do idioma. No nivel oral hai que salientala deturpación ou desgaste das palabras de uso común, a substitución de formas galegas por outras de orixe castelá e a asunción das solucións casteláns para designalas novas realidades. No nivel escrito, ademais destas, tamén hai que mencionala busca da diferencialidade verbo da lingua estatal, que se manifestou no uso e abuso de formas hipergaleguizadas, na incorporación de inventos, no recurso a solucións alleas ó galego e no caos ortográfico. A partir do 1982 e, nomeadamente despois do 1989, datas de publicación das Normas e do VOLGa, produciuse un cambio considerable nos diccionarios publicados. Os diccionarios ou vocabularios realizados con anterioridade a estas datas pretendían pre