Velaquí unha novela de amor e obsesións, de dependencias e paisaxes cerrados, atmósferas sabiamente evocadas y, como pano de fondo, o mundo dos balnearios e as grandes mansións da Mitelleuropa, aquela que paseou don Vicente Risco e que se desangraría despois coa Segunda Guerra Mundial. Neste tempo se desenvolve a acción que nos conta Forcadela.Un pianista e tres amores que, ó final, nunha volta fantástica e simbólica, teñen un mesmo fío e son unha mesma obsesión. Crónica dun tempo que é, moitas veces, tempo interior, xogo de símbolos, linguaxe lírica de extraordinaria capacidade de ensoñación e descripción.