Como gañadora do Premio Manuel Lueiro Rey de Novela Curta, organizado polo Ilmo. Concello do Grove, Sotelo Blanco Edicións publica dentro da colección Medusa esta Breve crónica universal da clase obreira, na que Jaureguizar compromete tamén o oficio de novelista na aventura de destapar irregularidades, inxustizas, hipocrisías, incluso ilegalidades que obrigan á meirande parte do mundo, o mundo obreiro, a loitar e sufrir tódalas crises, inclemencias, crueldades, rigores e adversidades que inciden no estándar, no prototipo de familia de clase media, condición obreira, exiguo saldo na conta e longa ringleira de acredores e contixencias que a desequilibran na xa difícil travesía vital nun delgado arame de funambulista. «O operario da construcción lembra o que lle sucedeu. Sen nómina. Con muller. Con embarazo. Sen contrato. Sen futuro. Con abafo...». É nesta peripecia que afoga ós menos afortunados onde descubrimos a Leticia e Raúl, unha parella tipo, anguriada polas continuas voltas de porca que ameazan a súa escasa estabilidade familiar. Jaureguizar mestura diálogo, narración e crónica (comentario periodístico que inclúe unha explícita denuncia social). Breve crónica universal da clase obreira é un híbrido de escenas moi teatrais comentadas por un narrador interesado e contextualizadas por editoriais de prensa que condensan unha visión do mundo como productor de carnaza —obreiros— flotando nun mar de tiburóns famentos e avarentos. «Uns cen millóns de nenos no mundo viven e traballan na rúa...7,5 millóns de pícaros en todo o globo desempeñan empregos cualificados como de semiescravitude... A cidade máis rendible para practicar a mendicidade nas rúas en Asia é a capital de Tailandia, Bangkok».