Trasalba ou Violeta e o Militar Morto é unha novela de persoaxe colectivo, múltiple, transformista, luíndo na historia material e no paladeo dun controvertido proceso persoal-cerebral que o leva ó desexo: facer nada, permanecer acá no alén, o sexo mata.Obxectos activos (a bala de prata), o mítico popular (co seu ritual), a avangarda creativa europea (coa súa parafernalia), o narcisismo que dá tanta ternura para si, constrúense nun universo interactivo e moderno que poderiamos definir ó axexo, inacabado, coa contemporaneidad e da máquina que fai operacións mentais e os materiais que son formas de relación da enerxía. Todo o novo éo intercambiándose. Expreso Trasalba-París. A necesidade do outro. Violeta e o Militar Morto. Elixir sicolóxico. O anodino extraordinario e recurrente do fonambulista no aramio, liñas paralelas da madeira do piso da casa forte. Os tics comunicativos que en tempo real van do 1927 ó 1930.