Poesía galega expón críticamente principios teóricos e metodolóxicos da análise literaria aplicados a autores tan fundamentais na cultura galega como Rosalía, Ramón Cabanillas, Otero Pedrayo, Luís Pimentel, Manuel Antonio, Carballo Calero, Díaz Castro, Celso Emilio Ferreiro, Novoneyra, Manuel María, Méndez Ferrín ou López-Casanova. A monumental bibliografía teórica utilizada aparece condensada a través dunhas bases clarificadoras e orientativas que serven de preámbulo á súa aplicación crítica, adoptaándose un criterio intermetodolóxico e actualizador que integra as aportacións máis significativas da ciencia literaria (ecdótica, fenomenoloxía, estilística, formalismo, estructuralismo, new criticism, semiótica, marxismo, estética da recepción, etc.), así como outras de carácter interdisciplinar, procedentes da historia social, da antropoloxía, da filosofía ou da psicoloxía. A conxugación da investigación científica coa dimensión didáctica non esquece o comentario de textos, sobre o que se propón aquí un modelo completo coas súas conseguintes aplicacións prácticas.