Nola elurretan beleak , Luigi Anselmi , Bilboko labirintoko isil-gordeko poetak, zoriontasunaren balizko irla nimiñorantz garamatzan grinaren argi-iluntasunez izkiriatzen digu. Aingeru fier baten antzera, sortu aitzineko eta hil ondoko denboren arteko basamortu idorrean biltzen ditu bere eleak. Oroimena eta itxaropena –bizi eta hil arteko bi ezpatak– amesten ditugun sorterri iluneko zantzuetan. Eta eskaera soila: “Zure baitara heldu aitzin milaka kilometro, urte anitz eta zenbait mintzaira zeharkatu dituen liburu bati egiozu abegi ona bihotzean”.