Inútiles, pois, os órganos sexuais, por algún tempo conserváronse en calidade de puros instrumentos de pracer. Mais chegou o intre no que tales diversións eróticas foron tidas por monótonas, limitadas e, polo mesmo, perigosas, xa que as xentes pescudaban nelas cada vez máis arabescos e barroquismos enfeblecedores, patolóxicos. Encomezaron logo os gobernos a multiplica-las campañas negativas contra toda práctica sexual e deste xeito non tardou a xente en telas por vergoñentas, bárbaras, primitivas, dexenerativas, dignas só da vida animal máis rudimentaria.