“Son moitos os nomes de destacados artistas seducidos polo magnetismo persoal da Bella Otero. Cando un se embosca na lectura gañadora da obra gañadora do XVº Premio Álvaro Cunqueiro para Textos Teatrais de 2006 da autoría de Manuel Guede Oliva, acerta a comprender os porqués destes afervoados comentarios. Ocaso Otero esconde a un dramaturgo sublimado. A súa fascinación pola materia que modela céntrase, sobre todo, na relación de amor odio que unía á diva a Galicia, polo que enmarca a súa proposta literaria no regreso imposible ao país do personaxe. O lector ten a sensación de estar ante un deses libros que locen vitola de clásico antes de saír do prelo. Tanto no formal coma no conceptual, a resolución dramática é dende o punto de vista estrutural dunha eficacia e sinxeleza notables. Deseñada en clave metateatral, o personaxe da Bella Otero enfróntase a un proceso de reconciliación consigo mesma e co país que a viu nacer. Malia ser un texto teatral, é unha lectura que se significa tanto dentro coma fóra dun escenario, un exercicio literario dos que sen ningún xénero de dúbidas axuda a dignificar a pretensión de construír unha dramaturxia con maiúsculas. “ Xosé Lueiro.