Kalendas de Xosé Lois García é un único e enorme poema que narra a existencia do seu creador dende o 26 de xaneiro ata o 31 de decembro de 2003. Asumindo un esforzo formal, de escribir cada día un poema, todos os textos correspondentes aos sábados e domingos posúen oito e sete versos, mentres os demais días da semana, contan con vinte. O rescate da memoria emigrante, a reflexión sobre o tempo, a defensa da matria galega, a paisaxe, a música, a escultura, a denuncia das miserias da guerra, a exaltación do amor ofrécense como temas dunha proposta sen precedentes na poesía galega.