?Fridom Spik? é un libro que soa como a guitarra de Kurt Cobain nun concerto de Pavarottis afónicos. Imprescindible para manter unha confianza razoable na sobrevivencia intelixente do ser galaico-humano. Necesario para os que tiñamos xa unha certa sospeita de que Jimmy Hendrix tamén comía cachelos (Antón Reixa, ?La Voz de Galicia?). As peciñas que nos ofrece Jaureguizar poden poñerse á par da mellor tradición de narrativa curta. (Anxo Tarrío, ?O Corrreo Galego?). Tralla brava, auténtica arroutada, lume que queima o peito, iso son os relatos breves que poboan ?Fridom Speak?. Jaureguizar contra o mundo e a repugnancia. O que se vén chamando literatura bravú. (...) Hai unha fácil e obvia liña que une as ?Cousas? de Castelao cos relatos de ?Fridom Spik?. O lirismo que tinxe a escrita de Castelao vese aquí desprazado por unha feroz e expeditiva exposición (Xosé M. Eiré, ?A Nosa Terra?). Nesta terra de ninguén os mozos ven a vaca pacer mentres falan por teléfono dixital GSM e o tractor agarda no patio co motor encendido. Temos a impresión de que os personaxes de Jaureguizar están atrapados nun buraco negro (Xosé Cid Cabido).