A novela recolle a historia de Roberto Núñez Veiga, mozote de dezaseis anos que cursa 2º de BUP, que vive co seu pai, un xornalista que quere ser escritor. Roberto viu como se derrubaba definitivamente un castelo xa en ruínas dende había ben tempo: o matrimonio dos seus pais. En voz baixa é unha confesión descarnada, sincera, en voz baixa, das cousas que sinte un adolescente que está descubrindo a súa identidade. O protagonista fala sen tapuxos dos seus problemas na escola, das relacións interpersoais no seo da súa familia, dos seus avós que loitaron nunha guerra inxusta, das súas lecturas preferidas, do pracer que lle produce a contemplación dun cadro, da necesidade de entrar no mundo do seu pai, en definitiva, de como ir recoñecéndose no espello da súa vida adulta.