«Ideia nagusia zera da: sabela, Parisen sabela, merkatu nagusia, non elikagaiak pilatzen diren ugari baino ugariagoak eta distira egiten duten inguruetara; gizateriaren sabela, eta hedaduraz burgesia jatuna, hausnarkaria, bere pozak eta erdipurdiko zintzotasunak bakean egosten dituena (...). Gizentze hori, sabel betetze hori da obraren alderdi filosofiko eta historikoa. Alderdi artistikoa merkatu nagusi modernoa da, zortzi pabiloiren izugarrizko natura hilak, Parisen erdi-erdian goizero egiten den egundoko elikagai deskar-gatze hori».