Senar dirudun batekin amets egiten duen neska, zeinarekin aldi berean ametsetan dabiltzan bazarreko nagusi aberatsa eta kalezuloko bizargin pobrea. Elbarriak sortzen dituen gizona, zeina senarra jipoitzen duen okinarekin liluratua dagoen, eta zeinarekin sasi haginlari batek hildakoen hortzeriak erauzten dituen. Kafe etxeko nagusi lizunkoia, zeinak mutiko gazte bat begiz joa duen, eta zeinak kafera joan ohi den koblakari itsua kanporatu, eta, horren ordez, irratia paratu duen. Kafe etxeko nagusiaren semea, zeinak mundu berriaren bila alde egin, eta lagun bat ere kanpora joatera adoretu duen, zeinaren maiteak, senar dirudun baten ordez, soldadu britainiarrentzat lilitxoak bilatzen dituen bizkarroi bat hautatuko duen… Horra hor Midak kalezulo lohia, kokaleku baino areago zinezko pertsonaia bilakaturik; horra hor Midak kalezulo ospela, Kairoko –eta nonahiko, noiznahiko– jendearen pasio, amets eta hondamendien zinezko miraila.